Mijn leesautobiografie

Vroeger lazen mijn moeder maar vooral mijn oma mij voor. De boekenreeks die mij het meest is bijgebleven is Tip de muis, ik weet niet waarom maar deze boeken hebben een indruk bij mij achtergelaten. Ik vond deze boeken erg leuk en volgens mijn moeder wilde ik dat zij deze boeken elke avond, voordat ik ging slapen, aan mij voorlas. Mijn oma las mij altijd voor uit de boeken van Pinkeltje. Elke keer dat ik bij mijn oma was, sprong ik op haar schoot met een boek van Pinkeltje en vroeg ik haar of ze me weer een stukje voor wilde lezen. Mijn oma deed het altijd leuk, het voorlezen. Ze verzon naast de tekst nog dingen erbij zodat ik me er nog meer in kon leven. Altijd als mijn oma me een stukje voor had gelezen, kon ik er een wijze les uit halen; als er geen in de tekst stond, verzon ze er zelf wel een bij. Ze wilde dat ik iets leerde van lezen, ook al las ik niet zelf.

De muziek waar ik vroeger veel naar luisterde was K3, maar dan wel de originele K3 met Karen, Kristel en Kathleen. De liedjes van toen kan ik nu nog steeds uit volle borst meezingen, omdat ik die vroeger zo vaak heb geluisterd. Mijn favoriete liedje was toen oma’s aan de top. Dit kwam doordat ik een hele goede band had met mijn oma, maar het toen steeds slechter ging met haar en dit liedje deed me denken aan de leuke tijden met haar.

Zelf heb ik het nooit leuk gevonden om boeken te lezen. Wel om voorgelezen te worden, maar niet om zelf te lezen. Dit kwam en ook komt door mijn dyslexie. Ik heb moeite met lezen en daardoor lees ik sloom. Dat vind ik erg storend aan mij zelf, door niet veel te lezen word ik er niet veel aan herinnerd. Wel zou ik mijn leestempo kunnen stimuleren door veel te lezen, maar dan moet ik er veel tijd voor nemen die ik niet vaak heb. Dus dat ik wel een dilemma voor mij. Op de basisschool hoefde ik niet te lezen, maar op de middelbare school nu wel. Nu moet ik verplicht lezen, dus nu moet ik er wel tijd voor vrij maken en da ik ook wel goed voor mezelf. Maar ik vind lezen er niet leuker door worden. Vaak ga ik met tegenzin de boeken lezen, behalve als ik echt een leuk boek heb gevonden, maar vaak is dit niet het geval. Dus buiten dat ik voor school boeken moet lezen, lees ik geen boeken uit mezelf.

Doordat ik vroeger bijna nooit las, had ik niet echt een voorkeur voor bepaalde soort boeken. Nu vind ik het leukst om spannende boeken waar veel dingen zich afspelen te lezen. Maar in die categorie vind ik nog niet vaak boeken die me echt heel erg aanspreken. Ik denk dat het boek Het gouden ei mij tot nu toe het meest heeft aangesproken en ik vind dit boek dus ook het leukste boek dat ik heb gelezen tot nu toe. Het was een spannend boek en je wist niet wat er ging gebeuren, veel dingen die gebeurde zag je niet aankomen, en dit vind ik leuk. Te voorspelbare boeken vind ik saai om t lezen, omdat je eigenlijk al weet wat er gaat gebeuren. Ik ben dus erg kieskeurig met de boeken die ik lees, het moeten niet te langdradige boeken zijn en niet te saai. Er moeten juist veel onverwachte en spannende dingen gebeuren. Ook moeten de boeken niet al te dik zijn, want dan ben ik er snel klaar mee. Dan zie ik geen einde aan het boek komen en doordat ik dan ook niet zo snel lees, lijkt het voor mij een eeuwigheid te duren. Dikke boeken sla ik dus ook liever over. Tenzij het boek mij erg aantrekt, dan zal ik het boek toch overwegen te lezen. 

Ik zal niet zo snel boeken gaan lezen uit mezelf, maar voor school moet het dus dan moeten we dat dan ook maar doen. Als ik dan eenmaal een leuk boek heb gevonden dan wil ik weten hoe het verhaal afloopt dus dan zal ik het boek uitlezen. Al ben ik erg kritisch met boeken dus als ik in een boek ben begonnen en hij trekt mijn aandacht niet, dan zal ik het boek meestal ook niet uitlezen of zal ik het tegen mijn zin in uitlezen. Ik ben dus niet echt een fan van literatuur.